750 ROCZNICA ŚMIERCI ŚW. JACKA ODROWĄŻA

Treść

Św. Jacek Odrowąż herbu Odrowąż (ur. 1183 w Kamieniu, zm. 15 sierpnia 1257 w Krakowie) - święty Kościoła katolickiego, dominikanin.

Urodził się w szlacheckiej rodzinie Odrowążów, był krewnym biskupa Iwona Odrowąża. Studiował na uniwersytetach w Paryżu i Bolonii. Został kanonikiem kapituły krakowskiej, której przewodniczącym był Iwo Odrowąż. Ten też biskup zaprosił dominikanów do Polski. Św. Dominik wyraził życzenie by do zakonu wstąpiło kilku Polaków; do Zakonu Kaznodziejskiego wysłano Jacka Odrowąża oraz bł. Czesława. Byli oni ostatnimi braćmi, których obłóczył osobiście św. Dominik w 1221. Następny generał dominikanów bł. Jordan z Saksonii wysłał obu Polaków do Polski z misją zakładania nowych klasztorów. Otrzymali oni kościół parafialny św. Trójcy w Krakowie. W 1226 utworzono polską prowincję dominikanów. Z niej też św. Jacek został wysłany na kapitułę generalna w 1228.

Dzięki zapałowi św. Jacka powstały klasztory w Gdańsku (1225), Chełmie (1233), Elblągu (1236), Toruniu, Rydze, Dorpacie i w Królewcu. Św. Jacek ewangelizował także Ruś. Założył klasztor w Kijowie oraz w Haliczu. Zmarł w Krakowie 15 sierpnia 1257.

Kanonizował go Klemens VIII 17 kwietnia 1594. Jego wspomnienie obchodzone jest 17 sierpnia.

Podstawowym źródłem historycznym do dziejów życia Jacka jest powstały w XIV wieku żywot spisany przez lektora Stanisława z klasztoru krakowskiego.

Jest głównym patronem diecezji katowickiej i opolskiej. Jego imieniem nazwane jest jedno ze wzgórz we Lwowie, gdzie Jacek schronił się przed Tatarami.

Informacja z serwisu www.fundacjasowa.iap.pl

Autor: Zarząd Fundacji